جعفرجن

دیشب همینجوری و به صورت اتفاقی چند تا سرود انقلابی دهه فجر گوش کردم. این سرودها یادآور خاطرات دوران دبستان روستا در سالهای 69 و 70 بود، کلی خاطرات برام زنده شد و برای دقایقی به یاد آن روزها بغض کردم. روح محمد جمشیدی هم شاد باشه.خیلی دقیق و ریز بین که به سرود معروف بوی گل و سوسن و یاسمن آید گوش میدادم. دیدم ای وای که با چه شور و شوق و آرزویی این سرود رو اوایل انقلاب خوندن، ولی الان کلا همه چی برعکس شده تو این سرود.مثلا اون جا که میگه(( بگذرد این روزگار تلخ تر از تلخ)) واقعا تلخی نه تنها نگذشته بلکه بیشتر شده، چه جوونایی که تو جنگ 8 ساله پرپر شدن.چه جوونایی که خونشون به ناحق ریخته میشه. اوضاع اقتصادی و وضعیت زندگی و سفره مردم هم هر روز تلخ تر و کوچکتر از دیروز میشه، اما بنازم سفره انقلاب رو که در انحصار چند فامیل هست و هر روز هم بزرگتر میشه. یا اون جا که میگه((هرچه مجاهد ز بند و حبس در آید)) واقعیت اینه که الان نخبگان و مجاهدین بیشتری در حبس هستن، یا میگه((مهر فساد و ستم دگر به سر آید))متاسفانه الان ماراتون اختلاس و دزدی و سلطان شکر و سکه و دلار .... روز به روز بیشتر میشه.تا ساعت 5 و نیم صبح برای بار چندم کتابی راجب پادشاهی نادرشاه خوندم و لذت بردم و بیشتر از قبل بهش افتخار کردم. الان بیش از هر زمان دیگری کشور به یه نادرشاه دیگه نیاز داره، کاش مسئولین بدونن افغانها خیلی جانی و خونریزن، کاش بدونن نادر بود که جلو محمود و اشرف افغان ایستاد، محمود و اشرف از قتل عام و کشتار ایرانیان لذت میبردن. باید هر چه زودتر فکری برای کشور کرد که فرزندان محمود و اشرف همه روزه در مملکت نادر قتل و تجاوز میکنن. بی شک نام های بزرگی چون کوروش، داریوش، نادرشاه، کریم خان،لطفعلی خان تاریخ، هویت و سند م, ...ادامه مطلب