جعفرجن

از قدیم الایام، مردم جعفرجن به مانند سایر هم وطنان، ماه صفر را ماه حزن و اندوه و در زبان عامیانه ماهی سنگین می دونستن. نحوست ماه صفر بر هیچ کس پوشیده نبود. اعتقاد عوام بر این بود که شروع و انجام کارهایی مثل، عقد و عروسی، مسافرت، ساختن خونه و ... خوش یمن نیست و به قولی شگون و بد شانسی به همراه دارد. آنها که معتقدتر و سنتی تر بودن اگر صاحب فرزندی پسر می شدن به احترام این ماه و هم چنین برای در امان ماندن از بلا و مریضی، اسمشو صفر می ذاشتن. برای رفع قضا و بلا صدقه میدادن و خونریزی می کردن. تو هر ولاتی هم تقریبا ملایی بود که حساب و کتاب روز و ماه و سال دستش بود. با فرارسیدن غروب آخرین روز ماه صفر و هم زمان با نمایان شدن ماه    ربیع الاول،  طبق یک سنت و رسم دیرینه قدیمی ها، بساط علَم و سیاه پوشی رو جمع می کردن، چاله رو پر تَش می کردن، پیش و چوبی آتیش می زدن و دور کپر و کومه و پاشلی و خونه هاشون  می چرخوندن و بعد هم اونو جلو در حیاط میذاشتن و هم زمان هم این جمله رو چند بار تکرار می کردن: صفرک در، قضا وَ در، بلا وَ در، عزا وَ در، خَشی بیا بلا بره، سوزی بیا سیاه بره. یا   تخم مرغی رو دور حیاط خونه می چرخوندن و جلو درب حیاط می شکوندن، اونا که خیلی قدیمی تر و سنتی تر بودن، کوزه قلیون خود رو میشکوندن و زاغ و اسفندی هم دود می کردن، به این نیت که تا سال دیگه غم و اندوه طرف اونا نیاد. همه این سنت ها و اعتقادات به تمدن غنی و تاریخ کهن و با صلابت ایران باستان برمی گردد که خواسته یا ناخواسته با فرهنگ و تمدن اسلامی درآمیخته است. آتش از عهد باستان نزد ایرانیان، بسیار مقدس و مورد ستایش بوده، بزرگداشت و نیایش آتش، میان آریایی ها وجود داشته‌، در باور زرتشتیان، آتش نماد, ...ادامه مطلب

پاییز که فرا می رسد موقع کاشت غلات می باشد. این روزها نیز کم کم بوی باد و باران به مشام می رسد و کشاورزان خود را برای کاشت گندم آماده می کنند. کاشت گندم و جو در گذشته در جعفرجن به صورت کاملا سنتی و با  بهره گیری از چهارپایان و ابزارآلات ساده که ترکیبی از چوب و احیانا آهن بود صورت می گرفت. از آنجایی که در گذشته شغل و درآمد اصلی مردم جعفرجن کشاورزی و دامپروری بوده، تربیت و نگهداری حیوانات اهلی از جمله گاو فوائد و مزایای بیشتری نسبت به سایر حیوانات (قاطر،اسب و...) داشته است از جمله مزایای نگهداری گاو،استفاده از شیر و گوشت ،حمل بار ،نگهداری آسانتر و... بوده است. از گذشته های دور گاو از جمله حیوان,فصل,کاشتخیش,جعفرجن ...ادامه مطلب

در گذشته به علت نبود پول و سرمایه اغلب داد و ستد و خرید و فروش به صورت معامله پایاپای بوده است. با  توجه به اینکه  روستای جعفرجن در مسیر اصلی راه ارتباطی شیراز به بوشهر قرار داشت گاها به طور مستقیم با قافله ها معامله و داد و ستد می کردند. مردم  روستا گندم، جو، خرما، قصب، ماست، دوغ، پشم، پوست .. را می دادند و در عوض نفت، حبوبات، پارچه، کفش، چای، قند و ...می خریدند. دوره گردان  نیز با اسب و الاغ و قاطر معمولاً کالاهای مورد نياز را به روستا می آوردند. چینی بند زنها،پارچه فروش ها و غربت ها  نیز به صورت ادواری به روستا می آمدند و مردم با آنها معامله می کردند. در پ,خرید و فروش خودرو,خرید و فروش سگ,خرید و فروش بیت کوین,خرید و فروش اکانت کلش,خرید و فروش موتور,خرید و فروش کلیه,خرید و فروش حیوانات خانگی,خرید و فروش گوشی دست دوم,خرید و فروش ملک,خرید و فروش سهام ...ادامه مطلب

موقعیت جغرافیایی و مکانی روستای جعفرجن طی سالیان دور تا کنون تغییرات زیادی داشته است. باتوجه به تحقیقاتی که از افراد سالخورده و با توجه به پاره ای از شواهد و آثار و ابنیه ساختمانی که تا همین چند سال پیش قابل روئیت بود و بنابردلایلی از جمله وقوع حوادث طبیعی و انسانی تغییرات فراوانی داشته است.  روستای جعفرجن درموقعیت فعلی قدمت زیادی ندارد . قبل از اینکه مردم روستا به جایگاه کنونی مهاجرت نمایند در مکانی دیگر که به بکر کهنه شهرت داشت زندگی می کردند. تا چند سال پیش هم آثاری از روستای بکر کهنه وجود داشت که به آن ((کلگه یَل)) می گفتند.  دقیقا مشخص هست که چه  اش, ...ادامه مطلب

چله بزرگ زمستان در جعفرجن از آغاز زمستان که برابر است با آغاز دی ماه شروع می شود و مدت آن چهل روز است که به چله بزرگ یا چله ((گُتو)) معروف است. چله در اصطلاح به معنی چهل می باشد یعنی 40 روز، معمولا عمده سرما در چله بزرگ است. قدیمی ها معتقد بودند با تمام شدن چله بزرگ، کمر زمستان شکسته می شود و بعد از این زمستان رو به ضعیف شدن می گذارد و از سوز و سرما کاسته می شود. چله کوچک زمستان از شب دهم بهمن ماه تا پایان بهمن ماه که مدت آن بیست روز است را چله کوچک یا ((کوچکو)) می گویند. از هفتم تا چهاردهم بهمن ماه((چهار روز آخر چله بزرگ و چهار روز آخر چله کوچک))  در جعفرجن به «چارچ, ...ادامه مطلب