((دلم سی ولاتم تنگ وابیده))

دلم سی زمستون، سی کوه و بیابون                                             

سی خرما و ارده، سی بارون                                                     

سی او شوول سرد و تار                                                             

سی ترشوک کوهی، سی کُنار                                                

سی کاشنی و جیکه، سی غاچ

سی صدای مهیبِ غُرتراق                                                           

سی زمستون، اُو تو کیچه شُلی                                                  

سی نشستن تو خونه کاه گِلی

سی خارک، سی رطب، سی دُمباز

سی شو نشینی تو او شول دراز

سی تش خُرنگُ آلو تو چاله

سی ماستُ و سی آغوز بزغاله

سی للک، سی شله زردُ و شله مجکی

سی شله خرمایی، سی یه کله رنگینکی

سی اُو دره، سی چکمه و سی غله

سی خرمای مکتیب تو دَله

سی علاءالدین، نون تیری، سی گرده

یاد هر  جوون پاکی که مرده

سی توه جعفری، تنگه زیزی و آسیدون

سی دره کهدون، سی صدای شُرشُر نودون

سی صدای بلبل ، سی صدای گُجیک

سی او آدمل مرد از گُت تا کوچیک

سی بلوک خشتُ او مردم سر دیارش

سی ولات خُم بکر، سی او بهارش

سی بکر که سیم مث جون عزیز وابیده

 بل تا بگُم دلم سی ولاتُم تنگ وابیده

((مجتبی بهادری))